-
1 κανθήλιος
κανθήλιος, ὁ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κανθήλιος
-
2 κανθήλια
Grammatical information: n. pl.Meaning: `panniers on both sides of the pack-saddle' (Ar., Artem.), also `curved pieces of wood at the back of a ship', which were used when a tent was drawn up' (H.);Derivatives: - ιον acc. sg. in building `rafters' (IG 22, 463, 73); ( ὄνος) κανθήλιος `pack-ass' (Pl., Kom., X.); κανθηλικός `belonging to the pack-basket or pack-ass' (pap.). - Beside it κανθίαι σπυρίδες H., κάνθων = ὄνος κανθήλιος (Ar., AP), κανθίς ὀνίς (`dung of an ass') H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Popular words, of which the relations to each other and to other similar formations through their technical, to us often ununderstandable meaning remain unclear or doubtfull. With κανθήλια compare κειμήλια, γαμήλιος; note τράχηλος, γαμφηλαί and other words with ηλ-suffix. κανθίαι could be another derivation without λ. ( ὄνος) κανθήλιος `ass' is secondary to κανθήλια `pack-baskets' (Debrunner IF 54, 55); κάνθων could be a short form (like Lat. cabō to caballus) (Bq 406 n. 2, W.-Hofmann s. caballus); thus κανθίς (diff. Nehring Sprache 1, 166). - From κανθήλια, - ιος Lat. cant(h) ērius `castrated stallion', also `Jochgeländer [??], rafters' (with diff. suffix) cannot be separated. Further unclear; IE. etymologies were rightly rejected by W.-Hofmann s. cant(h) ērius. Acc.to Deroy Glotta 35, 190f. Mediterranean word. - Fur. 130 connects ἀνθήλιον (Charax) with κ\/zero, and assumes Pre-Greek origin; 290 he connects κανθίαι σπυρίδες with κάθος σπυρίς. - Cf. κάνθαρος, κανθός und κανθύλη.Page in Frisk: 1,777Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κανθήλια
См. также в других словарях:
κανθήλιος — κανθήλιος, ὁ (Α) [κανθήλιον] 1. φορτηγὸς όνος, γαϊδούρι που χρησιμοποιείται για μεταφορές 2. ως επίθ. μτφ. μωρός, βλάκας … Dictionary of Greek
κάνθων — κάνθων, ὁ (Α) 1. φορτηγός όνος, γαϊδούρι που χρησιμοποιείται για μεταφορές, κανθήλιος* 2. (στον Αριστοφ.) λογοπαικτικώς αντί κάνθαρος, σκαθάρι. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. κανθήλιο και κανθός] … Dictionary of Greek
